Κωνσταντίνος Γεωργούλης
Κωνσταντίνος Γεωργούλης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωνσταντίνος Γεωργούλης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 28 Οκτωβρίουιουλ. / 9 Νοεμβρίου 1894γρηγ. Καλαμάτα |
Θάνατος | 1968 Αθήνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | φιλόλογος φιλόσοφος παιδαγωγός |
Ο Κωνσταντίνος Δ. Γεωργούλης (1894-1968) ήταν Έλληνας κλασικός φιλόλογος, φιλόσοφος και εκπαιδευτικός.
Βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1894 στην Καλαμάτα. Ο πατέρας ήταν δερματέμπορος. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές στη γενέτειρά του σπούδασε Φιλολογία στην Αθήνα. Το 1915 διορίσθηκε Ελληνοδιδάσκαλος στη Σέριφο[1]. Το 1916 μέχρι το 1923 υπηρέτησε σχεδόν συνεχώς ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στο μέτωπο της Μακεδονίας και μετά στη Μικρασιατική εκστρατεία ως υπολοχαγός.[2][3] Το 1917 διορίστηκε Σχολάρχης και το 1919 μετατέθηκε στη Βαρυμπόμπη Τριφυλίας. Το 1921 προήχθη σε καθηγητή του Γυμνασίου Μεσσήνης και το 1924 μετατέθηκε στο Α΄ Γυμνάσιο Καλαμών. Το 1928 προήχθη σε Γυμνασιάρχη Σερρών και το 1929 μετατέθηκε στο Γ΄ Γυμνάσιο αρρένων Θεσσαλονίκης[4]. Πήρε μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο ως λοχαγός υπασπιστής της Ι Αναπληρωματικής Διοίκησης[5]. Το 1940 προήχθη σε Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης. Στη θέση αυτή παρέμεινε έως το 1963, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε[6].
Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Για τη δράση του στους πολέμους τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Φοίνικα και το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας.[2]
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αριστοτέλους: Πρώτη Φιλοσοφία (Τα Μετά τα Φυσικά). Εισαγωγή-Μετάφρασις Κ.Δ. Γεωργούλης, Θεσσαλονίκη, 1935 (2η έκδοση, "Παπαδήμα", Αθήναι 1973. 5η έκδοση, 2005), 407 σελ.
- Η μελέτη των Ελληνικών ανθρωπιστικών γραμμάτων. Συμβολή στη φιλοσοφική και μεθοδολογική θεμελίωση των ελληνικών σπουδών. "Δ. Αλεξίου", Θεσσαλονίκη, 1938 (2η έκδοση 1964), 215 σελ.
- Πλάτωνος: Πολιτεία (ή Περί δικαίου, πολιτικός). Εισαγωγή-Μετάφρασις Κ.Δ. Γεωργούλης. "Σιδέρης", Θεσσαλονίκη, 1939 (2η έκδοση, Αθήναι 1963. 3η έκδοση, 2009).
- Πλάτωνος: Συμπόσιον. Μετάφρασις Β. Δεδούσης, Πρόλογος Κ.Δ. Γεωργούλης. "Ζαχαρόπουλος", Αθήναι 1939.
- Το ιδεολογικόν περιεχόμενον του αγώνος. Διεύθυνσις Τύπου Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αθήναι 1950, 147 σελ.
- Μαθήματα εισαγωγής εις την φιλοσοφίαν. Σχολικόν Έτος 1950-1951. 1950-1951, 121 σελ.
- Η φιλοσοφία του ελληνοχριστιανικού ιδεώδους. Μέρος Α΄, Προκαταρκτικαί έννοιαι. Διεύθυνσις Τύπου Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αθήναι 1951, 168 σελ.
- Απόψεις από την φιλοσοφίαν της εποχής μας. Εκδοτικός Οίκος Ιωάννου Σιδέρη, Αθήναι 1956, 111 σελ.
- Η επιστήμη της εργασίας. Νέα ελληνική κοινωνική οικονομική θεωρία. Αθήναι 1958, 14 σελ.
- Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, εκδ. Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Χαλκιδικής, Θεσσαλονίκη, 1962, 440 σελ.
- Πλάτων-Νόμοι, Πρόλογος, εκδ. Πάπυρος, 1963[7].
- Αισθητικά και φιλοσοφικά μελετήματα. «Ι. Σιδέρης», Αθήναι 1964, 272 σελ.
- Ειδική Διδακτική. «Παπαδήμας», Αθήναι 1972.
- Αριστοτέλους: Φυσική ακρόασις (Τα Φυσικά). Μετάφραση Κ. Δ. Γεωργούλης, Επιμέλεια Λίνος Μπενάκης. «Παπαδήμας», Αθήνα 19721 (19922), 304 σελ.
- Αι σύγχρονοι φιλοσοφικαί κατευθύνσεις. «Παπαδήμας», Αθήναι 1973, 96 σελ.
- Γενική Παιδαγωγική. «Παπαδήμας», Αθήναι 1973, 135 σελ.
- Γενική Διδακτική. Επιμέλεια Παν. Ε. Γιαννακόπουλος. 2η έκδοση, «Παπαδήμας», Αθήναι 1974, 531 σελ.
- Η ουσία και η διδακτική των θρησκευτικών. Επιμέλεια Γεώργιος Πλ. Παναγόπουλος. «Παπαδήμας», Αθήναι 1975, 381 σελ.
- Φιλοσοφικά μελετήματα περί θρησκείας. «Παπαδήμας», Αθήνα 1976, 159 σελ.
- Φιλοσοφία της ιστορίας. 2η έκδοση, «Παπαδήμας», Αθήναι 1993, 245 σελ.
- Ιστορία της ελληνικής φιλοσοφίας. Πρόλογος-Πίνακες-Επιμέλεια Δ. Ν. Σακκάς. 2η έκδοση, «Παπαδήμας», Αθήναι 1994 (5η έκδοση, 2007), 929 σελ.
- Γεωργούλης, Κ. Δ. – Γεωργούντζος, Παναγιώτης Κ. (Επιμ.): Συμπλήρωμα του μεγάλου λεξικού της ελληνικής γλώσσης Henry G. Liddell και Robert Scott. Τόμ. 5, «Ι. Σιδέρης», Αθήνα 1997.[8]
Κείμενα για τον Κωνσταντίνο Δ. Γεωργούλη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]1. Φαρμάκης, Φ.: «Γεωργούλης Κωνσταντίνος». Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Τόμ. 5, Χάρης Πάτσης, Αθήνα 1968, 275-311.
2. Λογοθέτης, Κωνσταντίνος: «Κ. Δ. Γεωργούλης – το επιστημονικόν έργον αυτού». Πλάτων 20 (1968).
3. Γεωργούντζος, Κ. Π. (1968): «Κωνσταντίνος Δ. Γεωργούλης. Ο επιστήμων, ο παιδαγωγός, ο ηγέτης της εκπαιδεύσεως, ο άνθρωπος». Πλάτων 20 (1968), 5-16.
4. Κουτσιλιέρης, Γ. Α.: «Γεωργούλης Κωνσταντίνος (1894-1968)». Παιδαγωγική Ψυχολογική Εγκυκλοπαίδεια, Λεξικό. Τόμ. 2, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 1989, 1114-1116.
5. Κύρκος, Βασίλης Α.: «Βιβλιογραφική ενημέρωση» του έργου του Κ. Δ. Γεωργούλη, Ιστορία της Ελληνικής Φιλοσοφίας. Β΄ έκδοση, «Παπαδήμας», Αθήνα 1994, 849-929.
6. Ταμβακλής, Γιάννης: «Η ενασχόληση του Κωνσταντίνου Γεωργούλη με τα Μαθηματικά». Φιλοσοφία και Παιδεία 21 (2001), 10-13.
5. Μαυροσκούφης, Κ. Δ.: «Κωνσταντίνος Δ. Γεωργούλης (1894-1968)», στο: Πέτρος Μπέσπαρης, Γ΄ Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Μπίμπης, Θεσσαλονίκη 2004, 169-186.
6. Βουγιούκας, Κωνσταντίνος: «Ο Κωνσταντίνος Γεωργούλης και η γλωσσο-εκπαιδευτική του πολιτεία». Θέματα Ιστορίας της Εκπαίδευσης, τόμ. 8. "Ατραπός", Αθήνα 2009, 223-249.
7. Κρουσταλάκης, Σπυρίδων Γ.: «Ο Κωνσταντίνος Γεωργούλης και η συμβολή του στις παιδαγωγικές και εκπαιδευτικές εξελίξεις του 20ού αιώνα». Στο: Πρακτικά του Ελληνικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης (ΕΛΛ.Ι.Ε.Π.ΕΚ.), 7ο Πανελλήνιο Συνέδριο, 10-12/10/2014, 1-14.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Παναγιώτης Γεωργούτζος, «Κωνσταντίνος Δ. Γεωργούλης Ο επιστήμων, ο παιδαγωγός, ο ηγέτης της εκπαίδευσης, ο άνθρωπος », Πλάτων, τομ.39/40 (1968), σελ. 5
- ↑ 2,0 2,1 Ιωάννης Χατζηφώτης, «Γεωργούλης Κωνσταντίνος», Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια-Χάρη Πάτση, τομ.9 χ.χ., σελ.576
- ↑ Μια μαρτυρία για τη συμμετοχή του στο Μικρασιατικό μέτωπο δες: Θεοδόσιος Κυριακόπουλος, «Ο Κώστας Γεωργούλης ως πολεμιστής», Πλάτων, τομ.39/40 (1968), σελ.42-43
- ↑ Παναγιώτης Γεωργούτζος, «Κωνσταντίνος Δ. Γεωργούλης Ο επιστήμων, ο παιδαγωγός, ο ηγέτης της εκπαίδευσης, ο άνθρωπος », Πλάτων, τομ.39/40 (1968), σελ.5-6
- ↑ Ιωάννης Χατζηφώτης, «Γεωργούλης Κωνσταντίνος», Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια-Χάρη Πάτση, τομ. 9 χ.χ., σελ. 576
- ↑ Παναγιώτης Γεωργούτζος, «Κωνσταντίνος Δ. Γεωργούλης Ο επιστήμων, ο παιδαγωγός, ο ηγέτης της εκπαίδευσης, ο άνθρωπος », Πλάτων, τομ. 39/40 (1968), σελ. 6
- ↑ Παναγιώτης Γεωργούτζος, «Γεωργούλης Κωνσταντίνος», Μεγάλη Παιδαγωγική Εγκυκλοπαίδεια, εκδ.Ελληνικά Γράμματα-Herder, τομ. 1 (1964), σελ.739-740
- ↑ Γεωργούλης, Κωνσταντίνος Δ. «Εργαστήριο Ερευνών Νεοελληνικής Φιλοσοφίας». Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2020.[νεκρός σύνδεσμος]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Παναγιώτης Γεωργούτζος, «Κωνσταντίνος Δ. Γεωργούλης Ο επιστήμων, ο παιδαγωγός, ο ηγέτης της εκπαίδευσης, ο άνθρωπος », Πλάτων, τομ.39/40 (1968), σελ.5-16.
- Ιωάννης Χατζηφώτης, «Γεωργούλης Κωνσταντίνος», Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση, τομ. 9 χ.χ., σελ.576.
- Ιωάννης Χαρίτος, «Και τόδε Γεωργούλη», Πλάτων, τομ.39/40 (1968), σελ.338-339.
- Θεοδόσιος Κυριακόπουλος, «Ο Κώστας Γεωργούλης ως πολεμιστής», Πλάτων, τομ.39/40 (1968), σελ.42-43.
- Κωνσταντίνος Βουγιούκας, «Ο Κωνσταντίνος Γεωργούλης και η γλωσσο-εκπαιδευτική του πολιτεία », Θέματα Ιστορίας της Εκπαίδευσης, τχ. 8 (άνοιξη-φθινόπωρο 2009).[1]